چگونه به بلاک چین دسترسی داشته باشیم؟

چگونه به بلاک چین دسترسی داشته باشیم؟

همه ی شما احتمالا حساب بانکی یا هر نوع حساب دیگری اعم از ایمیل، حساب بازی یا حسابی برای مقاصد دیگر دارید. این حسابها همگی در یک محل ذخیره شده و نام حساب را به کاربر اختصاص می دهند. اما در یک شبکه ی غیر متمرکز، با توجه به اینکه خبری از کنترل مرکزی و نگهداری حساب ها نیست، مسئله متفاوت است. در شبکه ی غیرمتمرکزی مانند بیت کوین ، کاربران بین کلیدهای خصوصی و آدرسهای عمومی تفاوت قائل می شوند.

ممکن است بپرسید هرکدام از اینها چه هستند؟ هنگامی که در حال ایجاد حساب ایمیل هستید، ابتدا بررسی می کنید آدرسی که می خواهید از قبل توسط کسی گرفته شده است یا نه، و سپس رمز عبوری انتخاب می کنید. با ایجاد دسترسی بلاک چین ، این کار به شکل دیگری پیش می رود. کلید خصوصی که رمز عبور شماست، کدی است که از کاراکترهای تصادفی ایجاد شده و با آن میتوانید به منابع دسترسی داشته باشید. این کلید معمولا حاوی ۳۲ یا ۶۴ حرف و عدد است. رمز عبور می تواند مانند زیر باشد:

FADHQUSACBGARHTMSYSAFOSFDGA NBGD۵۳HTUETDG۶۵۴G۲F۱۵۸D۲F3G

FCBVMDFFAG

بعد از اینکه کلید خصوصی ایجاد شد (این کار می تواند توسط خود شما و با استفاده از کاراکترهای تصادفی یا توسط یک کیف ارز انجام شود) آدرس عمومی براساس کلید خصوصی به صورت خودکار ظاهر می شود.

شاید بپرسید آیا با دانستن آدرس عمومی، حدس زدن آدرس خصوصی ساده است یا خیر؟ پاسخ منفی است. محاسباتی که در پس آن وجود دارد بسیار پیچیده و براساس چندین فرمول پنهانی و رمزگذاری مانند SHA۲۵۶ است. نکته ی مهم این است که اگرچه برای یک کامپیوتر محاسبه ی آدرس عمومی براساس آدرس خصوصی شما کاملا ساده است ولی عکس آن قابل انجام نیست. کامپیوترها باید ترکیب صحیح را «حدس» بزنند که میلیونها سال زمان می برد!) آدرس عمومی، «نام حساب» شما خواهد بود، بدین معنا که اگر کسی بخواهد برای شما ارزی را ارسال کند، به آدرس عمومی نیاز خواهد داشت. هیچ گاه کلید خصوصی خود را به کسی ندهید!

| بلاک چین و کلید خصوصی هک شدنی نیستند، تنها چیزی که ممکن است هک شود کامپیوتر شماست که کلید خصوصی در آن ذخیره شده است. در فصل بعدی این کتاب، مفصل تر به کیف ارزها خواهیم پرداخت. مهم ترین چیزی که لازم است به خاطر داشته باشید این است که: کلید خصوصی، رمز عبور شما و تخصیص دهنده دارایی ها روی بلاک چین است.

اگر آن را به کسی بدهید، آن فرد می تواند دارایی های شما را کنترل کند. اگر آن را گم کنید، سکه های شما از دست می روند. از طرفی دیگر، آدرس عمومی مانند شماره حساب شما در بانک است؛ می توانید بدون هیچ شک و تردیدی آن را به اشتراک بگذارید تا دارایی و ارز دریافت کنید. در حالتی که بخواهید در بلاک چین تراکنش های خود را پیگیری کنید و ببینید چه مقدار اعتبارسنجی دریافت کرده اید، به سادگی میتوانید با استفاده از «مرورگر بلاک» به این موضوع دسترسی داشته باشید. در این مرورگر می توانید آخرین بلوک های استخراج شده و تراکنش هایی که در آنها گنجانده شده است را ببینید. اگر به دنبال تراکنش خود هستید، می توانید به تبادل قبلی خود دوباره مراجعه کنید و یا اینکه می توانید در سایت

https : / / blockexplorer . com

به دنبال آدرس یا تراکنش بگردید.

تفاوت بین توکن و سکه

با بررسی ارزهای مختلف، متوجه می شویم که برخی از آنها سکه (به عنوان رایج ترین انواع) و برخی توکن نامیده می شوند. رمزارز ممکن است یکی از این ها باشد. اولا، همان طور که میدانید، رمزارز به این دلیل به این نام شناخته می شود چون نیازمند کارهای رمزگشایی برای اعتبارسنجی اطلاعات است. سکه ها» رایج ترین نوع رمزارزها هستند.

به طور کلی، تمامی سکه ها تکنولوژی مخصوص به خود، یعنی بلاک چین را دارند. این بدان معناست که هر ارزی که روی بستر بلاک چین دیگری ساخته نشده باشد و از منابع کدی خودش استفاده کند، به عنوان سکه تعریف می شود.

چارت ایران : به عنوان مثال: بیت کوین، لایت کوین ، داج کوین و… از نظر تئوری، توکن، آلت کوین نیست ولی به طور کلی به این صورت تعریف می شود). از طرف دیگر، «توکنها» روی بستر سایر رمزارزها مانند اتریوم یا نئو ساخته می شوند. توکنها اغلب «سوخت» پلتفرم ها نامیده می شوند. به عنوان مثال اتریوم دارای توکنهای erc۲۰ است که «سوخت» بلاک چین اتریوم هستند.

برای دیدن تمام سکه ها و توکن ها می توانید به سایت

WWW . CoinMarketCap . com مراجعه کنید؛ می توانید مقادیر تمام سکه ها را بررسی کرده و فیلتر نمایش دادن را براساس تمام»، «سکه ها» و «توکنها» انتخاب کنید).

مقیاس پذیری به چه معناست؟

مقیاس پذیری موضوعی است که اغلب در مورد بیت کوین و سایر رمزارزها بیان می شود. مقیاس پذیری، یعنی شبکه یا سیستم بتواند هزاران تراکنش را در ثانیه مدیریت کند. در بازارهای مالی، مقیاس پذیری نشان می دهد هر مؤسسه ی مالی تا چه میزان تقاضایی را می تواند پردازش کند. افراد مقیاس پذیری شرکت ها را به عنوان پتانسیلی برای افزایش سود و درآمد در نظر می گیرند.

در دنیای رمزگذاری ، این نکته معمولا به این موضوع اشاره دارد که آیا سکه قابلیت استفاده به عنوان ارز روزمره را دارد یا خیر. این بدان معناست که رمزارز مشکلی با تعداد تراکنش های فزاینده نداشته باشد و به صورت بسیار قابل توجهی مقیاس پذیر باشد. از طرف دیگر، اگر رمزارزی با افزایش تقاضا سرعت  پردازشش کاهش یابد، مقیاس پذیر نبوده و بنابراین مشکل مقیاس پذیری دارد.

بیت کوین مشکل مقیاس پذیری دارد و سعی می کند آن را با «شبکه ی لایتینگ» حل کند که در فصل بعد مفصل تر مورد بحث قرار خواهد گرفت. به نظر می رسد بیشتر ارزهایی که براساس سیستم اثبات کار هستند، مشکل مقیاس پذیری دارند). اکنون که به دید نسبتا گسترده ای درباره ی تکنولوژی بلاک چین رسیده ایم، زمان آن فرا رسیده است که بدانیم اعتبارسنجی ها چگونه کار می کنند. در پاراگراف بعدی، نگاه کوتاهی به چگونگی عملکرد اعتبارسنجی ها و متمایزسازی بین «اثبات کار»، «اثبات شرط» و سایرین خواهیم انداخت.