تاثیر ارزش بازار در ارزهای دیجیتال

تاثیر ارزش بازار در ارزهای دیجیتال

ارزش بازار

ارزش بازار یک معادله ی ساده است: عرضه ی در حال گردش ضرب در قیمت. این برابر ارزش کل پروژه است و بهتر است اولین چیزی باشد که هنگام انجام تحقیق به آن توجه می کنید. ارزش بازار است که تعیین می کند آیا طرحی ارزش کمی دارد یا خیر، بنابراین مقایسه کردن سکه ها با رقبایشان نیز باید براساس این مقیاس انجام گیرد. بدانید که ممکن است برخی از تغییرات سریع نه تنها به دلیل تغییرات قیمت بلکه ناشی انتشار سکه ای بالقوه از تیم باشد که مستقیما در سرمایه گذاری کل پروژه قیمت گذاری شده است (برخی مواقع، آی سی اوها سکه های سرمایه گذاران را قبل از آزاد کردن، برای مدتی قفل کرده و نگه می دارند. عرضه ی اضافی به صورت خودکار ارزش بازار را به جای اینکه اغلب با کاهش قیمت ها متعادل سازد، افزایش میدهد.)

چارت ایران : اینکه چه چیزی می تواند به عنوان ارزش پایین یا متوسط یا بالا درنظر گرفته شود، تا حد بسیار زیادی به وضعیت فعلی بازار بستگی دارد. زمانی ارزش اندک برای یک سکه با ارزش زیر ۲۵۰ هزار تعریف شد و امروزه ممکن است این سطح، زیر یک میلیون تعریف شده باشد. همین وضعیت برای ارزش های بالا نیز برقرار است؛ مثلا در اوایل سال ۲۰۱۷، سکه ای که ارزشی بیشتر از یک میلیارد داشت زیاد در نظر گرفته می شد این در حالی است که در آوریل ۲۰۱۸ نیز ۲۵ سکه به آن گروه راه یافته اند، که با در نظر گرفتن تعداد بسیار بیشتر برای پیوستن به این گروه، سرمایه ی کلی دوباره افزایش می یابد.

همان طور که ممکن است حدس بزنید، ارزش بازاری پایین تر معادل بازگشت های بیشتر است ولی ریسک بیشتری نیز به همراه دارد. هرچه ارزش بازار پایین تر باشد، نقدینگی پایین ترو احتمال دستکاری بازار توسط بازیگران بیشتر است، بنابراین بهتر است با احتیاط به این موارد نزدیک شد. بسته به سبک بازی و استراتژی شما، شرط بندی کردن روی سکه های صحیح، با ارزش های بازاری پایین ممکن است بسیار سودمند باشد، مخصوصا اگر اصول به آنها اشاره داشته باشند که دارای شانس تبدیل شدن به ۵۰ پروژه ی برتر در رمزارزها هستند.

قیمت احتمالا قیمت مقیاسی است که در بین رمزارزها بیشترین میزان درک نادرست از آن وجود دارد چراکه چگونگی اهمیت قیمت پایین سکه، هنوز نقطهی بحث است؛ البته توجه داشته باشید که ارزش دلاری پایین به معنی ارزان بودن سکه و نیز ارزش دلاری بالا به معنی گران بودن سکه نیست. سکه مؤکدأ به ارزش بازاری مرتبط است؛ بنابراین یک سکه با ارزش ۱ سنت با ۱۰ میلیارد عرضه (۱۰۰ میلیون دلار ارزش بازاری) بسیار گران تر از یک سکه با ارزش یک دلار با ۱۰۰۰ عرضه (۱۰۰۰ دلار ارزش بازاری) است. ارزش واقعی پروژه در ارزش بازار دیده می شود چون شاخصی است از اینکه چه میزان ارز در یک دارایی خاص سرمایه گذاری شده است.

هدف، خریدن سکه هایی است که پتانسیل بازگشت سرمایه ی بیشتری را نشان می دهند، یعنی آنهایی که جریان مالی قدرتمندی را ایجاد می کنند. قیمت واحد به هیچ عنوان شاخص آن ارزش نیست. با این حال، این بدین معنا نیست که قیمت پایین سکه مزایایی ندارد، زیرا این قیمت می تواند مزایای مختص به خود را داشته باشد؛ قیمت مسئله ای روان شناختی است که باعث می شود خریدن تعداد زیادی توکن ارزان، بسیار رضایت بخش تر از خرید تعداد کمی با قیمت بالا به نظر برسد. علاه براین ما تا جایی پیش می رویم که می گوییم اکثریت مردمی که وارد فضای رمزارزها شده اند، هیچ ایدهای درخصوص اینکه یک پروژه را چگونه ارزیابی کنند، ندارند؛ بنابراین به قیمت تنها به عنوان شاخص نگاه می کنند. این باعث می شود سکه هایی مانند ورج، کاردانو یا کین در نظر آنها به شدت کم ارزش بیایند.

دانستن این موضوع، فرصت مبادلاتی بسیار خوبی را فراهم می کند چون شما در حال بازی با طرز فکر مردم عادی هستید که ممکن است در صورت توجه بیشتر به سکه، بسیار سودمند باشد، به خصوص با اصطلاح «پول احمق» که با ارزش بازار ناآشنا است.| عرضه با آگاهی از اینکه ارزش بازار و قیمت چطور کار می کنند، دربارهی عرضه چیز زیادی برای گفتن باقی نمی ماند به جز یک تفاوت بین عرضه ی در گردش و عرضه ی کل. عرضه ی در گردش چیزی است که در ارزش بازار محاسبه می شود و تعداد سکه هایی که در حال حاضر برای مبادله موجود هستند را نمایش می دهد (به عبارت دیگر قفل نیستند، زیرا از کیف ارزها برای تبادلات قابل انتقال هستند). نوع دوم – عرضه ی کل – بیشینه مقدار سکه هایی است که برای یک پروژه ی خاص وجود دارند. تفاوت بین عرضه ی کل و عرضه ی در گردش سکه هایی را نشان میدهد که موجود نیستند. دلیل قفل بودن آنها ممکن است استخراج نشدن آنها باشد (برای سکه های PoW) یا چون توسط آی سی او برای یک دوره ی زمانی خاص قفل شده اند تا در زمانی دیگر منتشر شوند.

بهتر است تمرکز روی عرضه ی در گردش باشد چون نشان دهنده ی وضعیت فعلی است ولی در حالتی که تفاوت بسیار زیاد باشد، آگاهی از مقدار عرضهی کل نیز ضرورت دارد (دوبرابر و بالاتر از آن باید سؤالاتی را ایجاد کند و بیشتر مورد بررسی قرار گیرد؛ به علاوه ی PoW). اگر تفاوت بسیار بزرگ باشد، اطمینان حاصل کنید که دلیل آن را فهمیده اید؛ شما هرگز نمی خواهید در وضعیتی باشید که توکن های منتشرنشده بتوانند در هر لحظه باعث ریزش بازار شوند یا انتشارهای معمولی با مقدار زیاد، عرضه ی بسیار زیادی را برای تقاضای موجود ایجاد کنند و باعث توقف ارزش شوند. هرچه عرضه کمتر باشد بهتر است چون فضای بیشتری برای رشد سرمایه گذارهای اولیه فراهم می کند و این چیزی است که ما در حفظ یک کیفیت طولانی مدت به دنبال آن هستیم.